In Hilversum bloeit een bijzonder initiatief: het buddy-project. Al drie jaar lang is Chakir de drijvende kracht achter dit project dat jongeren een plek biedt om elkaar te steunen en te groeien. Het idee is simpel: jongeren kunnen zich aanmelden als buddy en krijgen dan zonder kosten training om anderen te helpen. Het buddy-project is een verbindende schakel tussen jongeren in Hilversum, waarbij verschillende middelbare scholen en gemeentelijke instanties deelnemers naar dit project verwijzen. Voor degenen die op zoek zijn naar een buddy, biedt het project een toegankelijk platform om steun te vinden, terwijl het voor degenen die zich willen inzetten als buddy een waardevolle kans biedt om anderen te helpen en tegelijkertijd persoonlijk te groeien.Een van de vele inspirerende verhalen die uit het project voortkomen, is dat van Sarah. Ze worstelde met zelfvertrouwen en academische prestaties, maar vond dankzij het buddy-project een mentor die haar hielp haar talenten te ontwikkelen. Nu, twee jaar later, heeft ze niet alleen haar academische doelen bereikt, maar heeft ze ook een sterke vriendschap opgebouwd met haar buddy, die haar blijft ondersteunen in zowel persoonlijke als professionele groei.Een ander aangrijpend voorbeeld is Mohammed, die moeite had om zijn stem te laten horen en zich vaak geïsoleerd voelde op school. Door het project kreeg hij de kans om een buddy te worden voor een jongere met vergelijkbare uitdagingen. Door zijn ervaringen te delen en ondersteuning te bieden, groeide Mohammed’s zelfvertrouwen enorm. Hij begon actiever deel te nemen aan schoolactiviteiten en werd een inspiratiebron voor anderen die met vergelijkbare obstakels te maken hadden.Dit zijn maar een paar voorbeelden van de vele positieve ervaringen van het buddy-project in Hilversum. Mohammed zelf vertelt hoe hij dankzij het project zijn angsten overwon en helder kreeg wat hij wilde doen in zijn leven: anderen helpen. Voel jij je geinspireerd? Sluit je dan vandaag nog aan bij de gemeenschap en word deel van het buddy-project via 06 30217439 of @versa_Chakir op Instagram. Bottom of Form 

De kermis is er weer, tot 29 april. Met vertier voor jong en oud, geniet volop. Voor de durfallen hebben ze deze opgebouwd, wie durft?

Als je als toerist in Hilversum op de bordjes zoekt naar het Raadhuis of Museum Hilversum dan zie je erboven een zilveren wandelaar. 

Even uit m’n comfortzone gestapt, zo op de eerste zomerse dag van het jaar.Een fotoshoot (niet mijn dagelijkse bezigheid) nabij het Spanderswoud. Deze shoot was om twee redenen bijzonder te noemen.Allereerst vanwege de omgeving; het Spanderswoud en de omgeving van de natuurbrug blijft toch een heel mooi en afwisselend stuk Hilversumse natuur. Maar belangrijker nog, het onderwerp van de shoot. De kleinkinderen hadden een fotoshoot met oma geregeld. Mooi om te zien dat de familieband tussen hun zo hecht is! En het was gewoon een bijzonder gezellige middag. Daarnaast had hun oma in een aantal opzichten veel weg van mijn moeder….. en dat maakte het toch ook wel een beetje bijzonder…

Welkom bij deel vier van "Through the eyes of Ako". Bedankt dat je weer eens tijd maakt om een stukje te lezen over onze samenleving. Vandaag neem ik jullie mee naar een busrit die ik afgelopen weekend heb ervaren. Het was even geleden dat ik met het openbaar vervoer heb gereisd. Ik stapte in vanaf Hilversum-Noord en dacht een kaartje te kopen. Tegenwoordig is het heel normaal dat je met je pinpas ook kan in- en uitchecken! Ik zocht een plekje in de bus en gelukkig was het niet zo druk.Ik keek rustig rond in de gloednieuwe bus en zag dat er in de afgelopen jaren dat ik niet meer met de bus was gereisd, een heleboel was veranderd. Naast de voorzieningen die er altijd waren geweest, zoals een beeldscherm en aankondigingen per halte waar je bent, was er een nieuwe ontwikkeling die iedereen wel aangenaam vindt, de gratis toegankelijkheid tot wifi in de bus! Ook waren de stopknoppen aanzienlijk groter en in plaats van rood waren ze veranderd in felgele knoppen, veel opvallender dan de vierkante rode knopjes. Al met al is reizen met de bus veel aangenamer en makkelijker toegankelijk voor jong en oud. Dat was het altijd al, alleen zoals gezegd wordt: “Het kan altijd beter".Heel even sloot ik mijn ogen tijdens mijn busrit en werd ik teruggebracht naar mijn jeugd in Irak. Een busrit waar er nog gerookt werd en het vaak overvol met reizigers was. Een rit kon alleen contant betaald worden of je reisde enkele keren een halte of twee gratis mee als de buschauffeur in een vrolijke bui was. Wanneer een bus overvol is, reis je mee op eigen risico; er zijn wel eens zakkenrollers aanwezig. De veiligheidsmaatregelen zijn niet zoals in Nederland, bijvoorbeeld de noodhamers in een bus om jezelf uit een bus te redden in noodgevallen. Daarnaast ben je zelf verantwoordelijk om bij te houden waar en wanneer je uitstapt en moet je dit van tevoren aangeven bij de buschauffeur. Bovendien is er weinig ruimte voor eigen bagage, natuurlijk wordt er wel eens rekening gehouden met een oudere persoon die een zitplaats wordt gegund. Het is niet zoals in Nederland, waar speciale stoelen zijn aangewezen voor bejaarden of zwangere vrouwen. Ook zijn er geen speciale bussen waar je met een kinderwagen makkelijk toegang tot hebt."De volgende halte is Hilversum Centraal Station", zei de vrouwelijke stem in de bus. Ik opende mijn ogen weer en dacht aan het grote verschil in busreizen tussen landen. Een ritje van minder dan tien minuten is hier natuurlijk veel beter georganiseerd dan in Irak. Veel wegen worden nog door verkeersregelaars geregeld. Toen ik er voor het laatst was in 2019 was er al vooruitgang geboekt met verkeerslichten en flitspalen. Langzaam gaat het land ook vooruit, alleen niet in hetzelfde tempo als in de EU natuurlijk.Dit was het weer voor deze week. Nogmaals bedankt voor jullie tijd en aandacht. Hopelijk tot de volgende keer met een nieuw verhaal en nieuwe inzichten over de verschillen in werelden en culturen.Tot de volgende bladzijde,Liefde,Ako