Marjolijn Nijhoff verbindt bewoners in de Zeverijnflat
Marjolijn Nijhoff -
verbindt bewoners in de Zeverijnflat
“We zijn niet gestart met een plan van aanpak, maar met een aanhangwagen!”
Marjolijn Nijhoff is al 20 jaar praktijkverpleegkundige bij een huisartsenpraktijk in Kerkelanden. Ze
spreekt veel mensen die er al tientallen jaren met plezier wonen. Ze ziet echter ook mensen die in
sociale zin moeilijk aanhaken. “Vooral in coronatijd kwamen mensen de deur niet meer uit. Als je dan
aan het einde van de galerij in je flat woont, zie je letterlijk niemand. Heb je dan geen kinderen, of
kinderen die ver weg wonen, en het burencontact is niet optimaal, dan moet je normaalgesproken al
de winterperiode uitzitten. Maar door corona werd het dus nog veel erger. Al het contact
verdween.” Reden voor Marjolijn om een Koffietafel te starten in de Zeverijnflat.
In gesprekken vertellen mensen Marjolijn dat ze vaker alleen zijn dan ze zouden willen. Dat doen ze
niet vanzelf; Marjolijn vraagt er actief naar. “Ik heb meer tijd dan de huisarts, dus dat kan ik ook
doen. Het helpt ook dat ik hier al 20 jaar werk. Daardoor heb ik een vertrouwensband met mensen
opgebouwd.”
Kapstokken
Marjolijn merkt dat mensen zich graag met anderen zouden verbinden, maar dat niet zomaar doen.
“Je hebt kapstokken en mensen met jassen. Kapstokken zijn mensen die initiatieven nemen, andere
mensen hangen hun jas daar aan op. Als het nodig is, moedig ik mensen aan hun jas op te hangen. Ik
heb bijvoorbeeld jarenlang een wandelclub gehad. Daar kon ik patiënten meteen naar
doorverwijzen: ‘Heb je niks te doen vanmiddag? Mooi! Trek de wandelschoenen aan en sta om 2 uur
beneden’. Iemand moet iets doen. En dat vind ik toevallig heel leuk.” Het idee van de Koffietafel
kwam na contact met opbouwwerker Katinka Boot. “Ik gaf aan wel vrijwilligerswerk te willen doen
op woensdag. Al snel werd ik gebeld. Katinka had de nodige suggesties, maar ik liep al met het idee
van de Koffietafel in de Zeverijnflat rond. Omdat er veel ouderen en alleenstaande in de
desbetreffende flat woonden. Je hebt een reden nodig om op te staan. Als je die hebt, is je dag direct
een stuk interessanter. Katinka vond het meteen een goed idee.”
Een aanhangwagen
Marjolijn vindt het leuk, maar ook nodig. “Er zijn veel plekken wegbezuinigd waar mensen elkaar
kunnen ontmoeten. Nu komt het voor dat buren elkaar niet eens meer kennen.” Marjolijn en Katinka
zijn samen gestart. Niet met een enorm plan van aanpak, maar met een aanhangwagen. “Daar
hebben we stoelen, tafels en kleden in gegooid en we zijn gewoon naar de plek gereden waar de
koffietafel zou zijn. Toen we aankwamen, stonden er al mensen te wachten. Zo zijn we gewoon
begonnen! De mensen helpen mee, ze halen alles uit de aanhanger, genieten van de koffie, thee en
wat lekkers en natuurlijk van elkaars gezelschap. Nu willen ze iedere maand een Koffietafel, dus dat
gaan we doen. Het is zo simpel! Ga het gewoon doen. En zet er positieve energie tegenaan, want dat
werkt. Eigenlijk zou dit in iedere flat moeten gebeuren.”
Elkaar leren kennen
De eerste Koffietafels zijn inmiddels geweest. “De groep is zich nu aan het voegen en dan zie je ook
of er mensen zijn die een volgend initiatief gaan starten. Zelf heb ik ook nog wel wat ideeën. Een
thematafel bijvoorbeeld. Of samen een gesprek voeren rondom een bepaalde vraag. Maar belangrijk
is dat mensen daar behoefte aan hebben, want het is hun Koffietafel. En het gaat natuurlijk vooral
om het ontmoeten, elkaar leren kennen.” Het enthousiasme is volgens Marjolijn in ieder geval groot.
“Katinka zei al dat er mede-galerijbewoners zijn meegenomen. De bewoners gaan elkaar er dus al bij
betrekken.” Marjolijn heeft nog een mooi voorbeeld van hoe snel het kan gaan als mensen elkaar
kunnen ontmoeten. “Ik had contact met een echtpaar taxichauffeurs. Toen hij overleed, had zij wel
door dat alleen zijn niets voor haar was. Ze had een aantal buren die ook alleen waren en stelde voor
om de beurt te koken, samen te eten, koffie te drinken en samen af te wassen. Om vervolgens weer
naar huis te gaan. Dat liep geweldig. En met kerst zat daardoor haar hele huis vol. Want iedereen
nam weer iemand mee die met kerst ook alleen was.”
Delen
In haar eigen buurt is Marjolijn ook actief. “Ik had een afspraak met sommige buren: als jullie
gordijnen open zijn, dan zijn jullie wakker. Als ze dicht zijn, dan slapen jullie. Als de gordijnen dan te
laat open gaan of te lang dicht blijven, wisten ze dat ik nerveus werd. Dat gezien worden, is voor hen
een enorme geruststelling. Ook organiseer ik, met andere bewoners, een straatfeest. Eerst was de
discussie om het te beperken tot een deel van de straat. Maar waarom zouden we dat doen?
Uiteindelijk deden er enorm veel mensen mee, uit de hele straat. Iedereen droeg een naamkaartje
met zijn of haar huisnummer erop. Zo leerden mensen die vlak bij elkaar woonden, elkaar echt
kennen!”
Meer informatie Samen is Leuker!
Wil je meer informatie over Samen is Leuker! Of jouw verhaal over het maken van verbinding delen?
Mail of bel met Katinka Boot, projectcoördinator namens Versa Welzijn
kboot@versawelzijn.nl, 06-47191994.