Through the eyes of Ako: Het onderwijs

Geachte lezer,

Geen dag is hetzelfde en je bent nooit te oud om te leren. Opnieuw en zal het blijven doen, jullie bedanken om weer eens een kijkje te nemen op onze website en een stukje te lezen over de lessen die ik uit het leven haal en heb gehaald.

Afgelopen week mocht ik mijn neefje van vier jaar oud naar zijn school brengen. Dat deed ik natuurlijk met alle plezier. Op zijn school heb ik nog een kort gesprekje kunnen houden met de juf over hoe de basisschool er tegenwoordig uitziet en wat er allemaal van een leerling verwacht wordt.

Om te beginnen is het allerbelangrijkste dat de Nederlandse taal beheerst wordt om de lessen te kunnen volgen en met iedereen op school te kunnen communiceren. Daarnaast is het beheersen van de basisvaardigheden zoals lezen, schrijven en rekenen belangrijk. Deze vaardigheden zijn nodig om het lesmateriaal te begrijpen en om later te kunnen functioneren in de maatschappij. Wat mij van jongs af aan en nog steeds interesseert, is dat zelfstandigheid en sociale vaardigheden gestimuleerd worden, zodat er met respect omgegaan wordt met jezelf en anderen. Naast een positieve houding wordt er ook tijd en aandacht besteed aan het creatief denken om oplossingen te bedenken voor problemen. Maar het allerbelangrijkste wat mij altijd is bijgebleven en nog steeds zie in het basisonderwijs, is dat leerlingen opgroeien in een veilige en respectvolle omgeving. Er wordt tijd besteed aan normen en waarden, verantwoordelijkheid en zorgzaamheid.

In Nederland wordt het onderwijs opgedeeld in het basisonderwijs, voortgezet onderwijs en hoger onderwijs. Het basisonderwijs en voortgezet onderwijs zijn verplichte onderdelen van het Nederlandse onderwijssysteem. De leerplicht begint op vijfjarige leeftijd en duurt tot de zestiende verjaardag van de jongeren. Wat we in het Westen kunnen waarderen, is dat alle kinderen recht hebben op gratis toegankelijk onderwijs. De overheid is verplicht hiervoor te zorgen, wat betekent dat ouders voor kinderen tot 18 jaar geen schoolgeld betalen. In Irak gaat het er net wat anders aan toe.

In Irak ligt de nadruk in het onderwijsstelsel vooral op het memoriseren van lesstof en het opdoen van kennis. Er wordt weinig aandacht besteed aan praktische vaardigheden en het stimuleren van creativiteit. In Nederland daarentegen wordt de nadruk gelegd op het aanleren

van vaardigheden en het ontwikkelen van kritisch denken en probleemoplossend vermogen. Hierdoor wordt er meer gebruik gemaakt van interactieve lesmethoden en worden studenten gestimuleerd om zelfstandig te werken en te leren. Ook is het onderwijs in Irak niet toegankelijk voor iedereen. Er is een groot verschil in kwaliteit tussen het onderwijs in de steden en op het platteland. Kinderen uit arme gezinnen hebben vaak geen toegang tot onderwijs en moeten stoppen met hun opleiding om te werken, waarbij de leerplicht op twaalfjarige leeftijd stopt.

Dus de druk komt van alle kanten voor een leerling. Ik kom uit een periode waarin het verplicht was om met een schooluniform aanwezig te zijn op school. Ook werd er minimaal één keer per week met de hele school het volkslied gezongen. Naast de druk werd er ook erg gelet op de hygiëne van een leerling. Een voorbeeld was dat als je vingernagels niet geknipt waren, je daarvoor straf kon krijgen. Als je je huiswerk niet af had of zelfs een vraag stelde zonder je hand in de lucht te steken, kreeg je daarvoor een 'corrigerende tik' van je docent. Dit was er allemaal niet meer toen ik in Nederland aan de basisschool begon. Zelfs was ik een beetje geschokt door het feit dat je mocht praten zonder toestemming te vragen op de middelbare school. In Irak hebben scholen weinig autonomie en is de controle van de overheid en het ministerie van Onderwijs groot. In Nederland daarentegen hebben scholen veel autonomie en kunnen ze hun eigen onderwijsprogramma's ontwikkelen en uitvoeren.

Als ik de ervaringen van het onderwijs vergelijk, kies ik natuurlijk voor het onderwijs waarin ik het meest in mijn eigen vrijheid kan groeien en bloeien. Ook heb je als ouder de keuze om te kiezen waar jij het beste je kind in wilt onderwijzen, omdat er genoeg keuze is en de overheid en maatschappij in Nederland dit ondersteunen.

Dit zijn enkele van de belangrijkste verschillen tussen het onderwijs in Irak en Nederland. Het Nederlandse onderwijssysteem is gericht op het stimuleren van kritisch denken en probleemoplossend vermogen, terwijl het onderwijs in Irak vooral gericht is op het opdoen van kennis en het memoriseren van lesstof. Toegankelijkheid van onderwijs is ook een belangrijk verschil, omdat in Nederland het onderwijs voor iedereen toegankelijk is en in Irak niet. Het is belangrijk om te realiseren dat onderwijs een belangrijke rol speelt in de ontwikkeling van mensen en de samenleving als geheel.

Ik kan niet vaak genoeg zeggen dat we nederigheid en dankbaarheid moeten tonen voor het moment en de omgeving waarin we ons bevinden. Niemand is perfect, maar we kunnen altijd streven naar een betere wereld, een betere toekomst en een betere versie van onszelf. Daarvoor is het van uitermate belangrijk dat we open blijven voor ontwikkeling en blijven leren. Zoals bij elke afsluiting van ons rubriekdeel, wil ik jullie allen bedanken voor het lezen van ons stuk uit de rubriek "Looking through my eyes". Hopelijk tot de volgende keer met nieuwe inzichten en avonturen over de verschillen in werelden en culturen.

Tot de volgende bladzijde,

Liefde,

Ako