Through the eyes of Ako: zorgsysteem

Geachte lezer,

Ik wens iedereen een gezonde en gelukkige dag toe en heet jullie welkom bij de Rubriek, Through the Eyes of Ako. Waar ik jullie als lezer meeneem door mijn avonturen die ik wekelijks meemaak of heb meegemaakt in mijn verleden.

Van jongs af aan worden we aangeleerd hoe belangrijk tandenpoetsen is, en afgelopen week was het weer zover. De periodieke controle bij mijn tandarts, waarbij alles wordt nagelopen en bekeken. Soms wordt er een foto gemaakt. Als je je best hebt gedaan afgelopen jaar dan hoef je niet terug te komen voor een herhaalafspraak mits je je tanden goed hebt onderhouden. Wat ik graag doe :) Gelukkig hoefde ik niet terug te komen voor een andere keuring.

Ook was er afgelopen weekend een ongelukje met een kindje in mijn directe omgeving, en mij werd gevraagd of ik mee kon naar de spoedeisende hulp in het ziekenhuis. Natuurlijk sta ik altijd klaar voor vrienden en familie. Dus eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis, moet je als eerste legitimeren en vervolgens in de wachtkamer plaatsnemen. Het kind was op haar hoofd gevallen, en we kwamen in een kinderkamer terecht met een arts speciaal voor kinderen. Vervolgens werd er tijdens het onderzoek een beamer aangezet met allerlei dierenprojecties op de muur om het kindje bezig te houden. Uiteindelijk waren we een halve dag in het ziekenhuis omdat er een grote bult met vocht zichtbaar was op het hoofdje van het kind, waardoor de artsen een MRI-scan hebben uitgevoerd om te kijken of alles echt in orde was. Het kindje werd ook nog een halve dag in het ziekenhuis gehouden om te kijken of het normaal functioneerde na zo'n heftig ongeluk.

Eenmaal thuisgekomen liet ik alles bezinken en ging ik met een kopje thee op de bank zitten en dacht ik na over hoe fijn we het hebben in Nederland met een goed functionerend zorgsysteem dat toegankelijk is voor alle burgers. Het systeem is gebaseerd op solidariteit en iedereen betaalt naar draagkracht mee aan de financiering van de zorg. Er zijn verschillende soorten zorgverzekeringen waaruit mensen kunnen kiezen en er is een ruim aanbod van zorgverleners, waaronder huisartsen, specialisten en ziekenhuizen. De zorg in Nederland is van hoge kwaliteit en goed georganiseerd.

Waar ik vandaan kom, in Irak, daarentegen is het zorgsysteem sterk onderontwikkeld. De gezondheidszorg is beperkt toegankelijk en van lage kwaliteit. Er is een tekort aan zorgverleners en de infrastructuur is slecht. Ook is er weinig geld beschikbaar voor de financiering van de zorg, waardoor veel mensen geen toegang hebben tot medische hulp. Vooral in de afgelegen gebieden is de zorg zeer beperkt of zelfs afwezig. Veel mensen zijn voor hun gezondheid afhankelijk van traditionele geneeswijzen en huis-, tuin- en keukenmiddeltjes.

Het is belangrijk om te realiseren dat toegang tot kwalitatieve gezondheidszorg een fundamenteel recht is van ieder mens, ongeacht de locatie waar iemand woont. Nederland heeft met zijn zorgsysteem een voorbeeldfunctie voor andere landen. Het is dan ook van groot belang dat we ons inzetten om deze toegankelijke zorg te behouden en te verbeteren.

Kortom, het contrast tussen de Nederlandse en Iraakse gezondheidszorg benadrukt het belang van toegang tot kwalitatieve zorg. Nederland heeft met zijn toegankelijke zorgsysteem een voorbeeldfunctie, maar er is nog veel werk te doen om deze zorg te behouden en te verbeteren. Internationale samenwerking kan hierbij een belangrijke rol spelen om ook andere landen te ondersteunen bij de ontwikkeling en verbetering van hun gezondheidszorg.

Dus voortaan, als je bij de huisarts, tandarts of welke zorgverlener dan ook bent, sta er even bij stil dat niet iedereen op de wereld even bevoorrecht is als wij in Nederland. Het kan natuurlijk altijd beter, maar wees dankbaar voor wat we hebben en krijgen. Alleen samen kunnen we een mooiere en gezondere realiteit waarmaken. Nogmaals bedankt voor jullie tijd en aandacht om weer eens een kijkje te hebben genomen op de website. Hopelijk tot de volgende keer met nieuwe inzichten en avonturen over de verschillen in werelden en culturen.

Tot de volgende bladzijde,

Liefde,

Ako

Ako Shewan

Mijn naam is Ako, ik ben 32 jaar oud en circa 20 jaar geleden ben ik samen met mijn moeder en broer naar Nederland gevlucht vanuit Irak wegens de oorlog. Als kind zijnde weet je natuurlijk niet wat je overkomt omdat je zo goed mogelijk beschermd wordt door je ouders. Maar momenteel kan ik met alle liefde en waardering spreken over hoe we met open armen zijn ontvangen. In deze rubriek zal ik ingaan op mijn ervaringen in het dagelijks leven in Nederland en de verschillen met het land waar ik vandaan kom.

Actueel