Sander Regter hoort thuis in deze rubriek.  Ik zag hem vorig jaar in het zonnetje voor het theewinkeltje in de Havenstraat zitten en mocht een foto van hem maken. Verolgens ben ik hem nog diverse keren tegen gekomen bij verschillende evenementen en ging hem volgen op zijn Instagram account  “Winkels in Hilversum”. Deze week kwam het er dan eindelijk van om hem beter te leren kennen en zijn verhaal aan te horen en op te tekenen. Dat was een intens en indrukwekkend verhaal. Het was voor hem niet makkelijk in zijn leven. Verre van dat zelfs.  Als conducteur bij de NS maakte hij hele heftige dingen mee, die mee naar huis werden genomen.  Veel verschrikkelijke ongelukken, die in zijn hoofd bleven hangen en ervoor zorgden dat hij niet meer kon functioneren zowel op zijn werk als in het privéleven. Behandelng na behandeling volgden maar geen enkele hielp hem echt goed. Hij werd bijna gek. In 2015 werd PTSS vastgesteld. Sinds die tijd stond hij hiervoor onder behandeling en in 2023 was zijn laatste en was hij uitbehandeld.  Hij leerde leven met zijn situatie  en weet wat hij kan en moet doen om in zijn dagelijkse leven te functioneren. Het is heel biizonder dat hij baat heeft bij veel bewegingen. Dat is dan ook de reden, dat hij veel korte filmpjes maakt en deze op Instagram plaatst. Hij wordt hier rustig van in zijn hoofd.  Het mes snijdt aan twee kanten. Rust in zijn hoofd en leuke filmpjes op het net. Vanaf november 2024 draagt hij een button met een zonnebloem (Hidden Disabilities Sunflower) erop. Het wijst mensen erop dat hij hulp, steun  nodig kan hebben zonder dat er iets aan hem te zien is. Sander is op een gelukkiger mens geworden, die graag ook anderen wil helpen. Een praatje maken vindt hij altijd fijn en leuk. Voor mij is hij iemand die Hilversum kleur geeft en bijzonder is voor mij.

Negen jaar geleden stapte Letty als een vrijwilliger voor één dagdeel per week het museum binnen. Nu anno 2025 is ze bijna de hele week te vinden in Museum Hilversum als coördinator voor vrijwilligers. Het invullen van de roosters zodat het museum kan blijven draaien voor het publiek. Contact houden met ze zodat er een prettiger sfeer tussen allen mogelijk is en blijft. Ze verricht haar taak met veel plezier, hoewel het ook wel eens eens zwaar is om zoveel uur te werken. Ze oogst veel lof bij de vrienden van het museum, publliek en al haar colllega’s. Ze hoopt hety werk nog lang te moegen en kunnen doen.Onmisbare krachten.

Een niet allerdaagse Hilversummer. Al bijna een halve eeuw vrijwilliger bij de voetbalvereniging Altius. Een man met een groot hart voor de club en met veel humor. Van verzorger langs het veld tot onderhoudsmedewerker. Altijd met een kop koffie. Iedere maandag van 7 uur tot ’s middags als schoonmaker van het gebouw, kleine klussen en vooral verfwerk van opknap tot nieuw.Kent alle stations en stadions, ook de niet meer in gebruik zijnde als de Wageningseberg, van Nederland en een deel van Duitsland en België. Hij kan ze uittekenen.Neemt je ingedachten mee van station naar stadion. Je kunt hem letterlijk volgen in je hoofd. Fietst met goed weer op zijn vouwfiets overal naar toe. Zijn verhalen zijn grappig anekdotisch. Voordat je het weet hang je een uur aan zijn lippen en lig je af en toe dubbel van het lachen.Voorlopig is hij nog niet van plan om te stoppen als vrijwilliger en rondreizende stadion- en stationsbezoeker ook al is hij niet meer de jongste. Wat een geweldig mens.